Hoe lang wil je je kind en jezelf nog frustreren als er weer eens geen duidelijk antwoord komt op wat hem interesseert en wat nu zijn talent is?
Hoeveel keer ga je nog de top 10-studierichtingen of lijst van knelpuntberoepen nalezen in plaats van te geloven in het potentieel van je kind en wat hij mogelijk toch heel subtiel al liet zien?
Als je nu niets doet, dan blijf je als een bange haas aanhikken tegen elke volgende schoolfase van je kind en verlies je de momenten waar je écht kan genieten van je opgroeiende kind.
Los daarvan:
- Hoe kan je kind krachtig en vol zelfvertrouwen opgroeien als hij zich niet bewust is van zijn talent?
- De keuzes vallen ook niet weg na school. Er zal later een beroepskeuze moeten gemaakt worden en dat lukt gewoon niet als je kind zijn talenten niet kent.
- Oh ja, een job dient zich altijd wel aan, maar wat als je kind dan met tegenzin werkt en elke maandagochtend pure ellende is?
- Als hij zijn beroep niet graag uitoefent, dan wordt zijn leven een aaneenschakeling van “moetens” en duurt het niet lang vooraleer hij uitvalt.
- Op latere leeftijd voor een nieuw beroep gaan kan altijd, maar hoe makkelijk is dat, denk je?
- Zonder zijn talent en passie te kennen, zal je kind het altijd moeilijk hebben om zelfzeker in het leven te staan en in volle vertrouwen te doen waar hij het beste in is.